Ściągi - Prawo

prawo

Wykłady z Teorii i Filozofii Prawa z 2004r.

 
 

 

 

Wykład II - 10.03.2004r.

Rozumienie nr 3

Racjonalność argumentacyjna - nowy wymiar - aby to się spotkało ze społeczną akceptacją.
Ważny jest audytor - słuchacz - lepiej żeby był jednolity.
Prawodawca ma audytora - niejednolitego.
To co trafia do jednego, drugi się temu sprzeciwia.
Argumenty puste: np.: "Każdy otrzyma co mu się należy".

Rozumienie nr 4

Racjonalność komunikacyjna - J. Habermas
- wracamy do wartości ( nie tak jak w nr 2)
Prawo jako rozmowa, dysput w społeczeństwie :
"Racjonalność sensie komunikacyjnym są te działania społeczne, które rozszerzają ważną od represji i przymusu komunikację w stosunkach społecznych sprzyjają dyskursywnemu kształtowaniu i wyrażaniu się woli społeczeństwa oraz umożliwiają konsensualną regulację konfliktów społecznych.
- wolna od przymusu i represji komunikacja - problem, że ludzie ze sobą nie rozmawiają - stąd te złe konsekwencje, tak prawodawca ma ukształtować prawo, by była przestrzeń do rozmowy.
- dyskurs - pojęcie moralne kształtuje wartości, efekt dyskursu to umowa (konsens) - to zawsze będzie sprawiedliwe.
Wówczas prawo jest rozmową - bo jesteśmy adresatem i autorem prawa.

Wizja prawa jako rozmowy społecznej .

Racjonalny prawodawca to taki, który stworzy przestrzeń do rozmowy.
Prawo musi pozostawić swobodę.
Nie tylko język jest elementem rozmowy.
Pozajęzykowe konwencje są bardzo ważne.

Prawo to jest dogmat od którego odstąpić nie można. Są tez inne poglądy. Krytycy racjonaliści - postmoderniści Karl Poper:
"Modelem świata dla modernisty jest zegar, a dla postmodernistów chmura złożona z cząstek zróżnicowanych".
Modernista - uporządkowany świat...
Postmoderniści - przypadek, nieprzewidywalność...
Postmoderniści krytykują, że prawo to jakaś jednolita całość, bezbłędna, że prawo jest bez luki, prawodawca jest mądry.
Prawo może być głupie i mądre.
Prawodawca może być racjonalny i nieracjonalny.
Stanowiska - co robią sądy (SN):
I wiele odwołuje się do racjonalności prawodawcy w uzasadnieniach swoich cech ( przykładów poszukać)
II kwestionowanie idei racjonalności:
1) błąd jest tak poważny, że nie może być usunięty przez prawodawcę, konieczna jest ingerencja prawodawcy.
2) uchybienie prawodawcy może być usunięte w drodze interpretacji odchodzimy od interpretacji literalnej - nadajemy sens normie przez interpretację pozaliterealną
Sen urzędnika o władzy, która się nie myli, a jeżeli się myli to my jesteśmy od tego żeby to naprawić
Wg. Tobora te teorie, które SA najprostsze są prawdziwe.
Teoria ma się komponować w prawo i ma aspekt moralny.
Moderniści - autor - tekst jest tolerancja najważniejsza
Postmoderniści - interpretator - tekst jest najważniejsza.
(prawo jest wartością społeczną, nie można odwoływać się do ratio legis prawodawcy - PRAWO JEST NASZE Umiarkowani zwolennicy prawodawcy.

AD. II. CHARAKTERYSTYKA INTERPRETATORA
Wg Tobora on jest ważniejszy od prawodawcy.
2 elementy charakteryzujące interpretatora:
1) wiele interpretacji ale zawsze w pewnych ramach - w ramach kontekst socjolingwistyczny.
Kontekst socjolingwistyczny - zestaw reguł oparty na podzielonych w kulturze prawniczej przekonaniach przekonaniach świecie społecznym, właściwościach regulacji prawnej oraz akceptowanych w tej kulturze wartościach.
wartościach ramach wspólnoty interpretatorskiej zarzucono interpretatora.
Interpretator i jego pozycja, rola i przypisywane mu właściwości są wyznaczane przez wspólnotę interpretacyjną do której należy.
"Chcąc należeć do takiej wspólnoty interpretator musi zaakceptować pewien zespół podstawowych reguł interpretacyjnych oraz wartości i przekonań, na których opiera się ich stosowanie.
PARADYGMAT INTERPRETACYJNY - pewne współczesne reguły interpretacyjne, kierowanie się określonymi wartościami. Trzeba uznać tylko co jest interpretowane zgodnie z paradygmatem - taka interpretacja cieszy się poparciem i autorytetem.
2 źródła autorytetu interpretacji prawniczej:
1) represyjny - groźba użycia przymusu sprawia, że urzędnicy dokonujący ustaleń interpretacyjnych mogą liczyć na akceptację, niezależnie od tego czy są intelektualnie poprawne.
2) instytucjonalny - opiera się na przekonaniu jednostek, że należy poporzadkować się interpretacji sędziów sędziów urzędnikó, gdyż reprezentują oni soba prawo, któŽe jest samoistną wartością, którą należy szanować.
- prawnik wpływa na prestiż prawa
- najgorzej jak 2 odpadnie i zostanie tylko 1
3) intelektualny - tego nie ma


Menu:

Fizyka

Geografia

Historia

Matematyka

Język polski

Ekonomia

Strona główna